Dit verhaal speelt zich af in het noorden van Libanon, in Nahr el Bared, in een vluchtelingenkamp dat halsoverkop werd opgezet om Palestijnse families op te vangen die de Nakba van 1948 waren ontvlucht. Jaren later, in 2007, breekt er een oorlog uit tussen het Libanese leger en een geïnfiltreerde islamistische groepering, wat resulteert in de vernietiging van een deel van het kamp. Daarmee komen de eerste overblijfselen van Orthosia aan het licht, een oude Romeinse stad die verdween nadat ze in 551 n.C. door een tsunami was bedolven en waar 15 eeuwen lang tevergeefs naar werd gezocht. Maar hoe ga je om met zo’n belangrijke ontdekking, als opgravingen op die plek een ‘tweede ontheemding’ van vluchtelingenfamilies zou betekenen? Filmmakers en kunstenaars Joana Hadjithomas en Khalil Joreige gebruiken fotografie, installaties, video en film om geschiedschrijving in vraag te stellen. In deze performance, gecreëerd voor het festival, leggen ze de voortdurende cycli van opbouw en afbraak bloot, en roepen ze de mogelijke verhalen van ondergrondse werelden op. Een duizelingwekkende performance, vol omwentelingen en (dis)continuïteit, die ons onderdompelt in een verleden dat bijzonder dicht bij het heden blijkt te staan.