Marlene Monteiro Freitas (geboren in Kaapverdië, gevestigd in Lissabon) is een danseres en choreografe die bekend staat om haar geestdriftige aanwezigheid en krachtige esthetiek, met een prachtig carnavalesk karakter. Het werk van Monteiro Freitas draait om thema's als openheid, onzuiverheid en intensiteit, waarbij ze vorm geeft aan moeilijk uit te drukken gebaren en woorden en het publiek dwingt om anders naar dingen te kijken. Haar werk verkent metamorfose en vervorming en confronteert haar publiek met de paradox van hun meervoudige zelf. Ze is internationaal erkend voor haar culturele prestaties, waaronder een onderscheiding door de regering van Kaapverdië (2017), de Zilveren Leeuw voor Dans op de Biënnale van Venetië (2018), de Prize for Best International Performance door Les Prémis de la Critica d'Arts Escèniques van Barcelona (2020), en recentelijk de Evens Kunstprijs (2021). Sinds 2020 is ze co-curatrice van het project (un)common ground, dat onderzoek doet naar de artistieke en territoriale verankering van het Israëlisch-Palestijnse conflict. In 2022 wijdde het Festival d'Automne de Paris een Portrait aan haar en presenteerde het verschillende van haar werken. In 2023 ensceneerde ze Lulu van Alban Berg in Wenen, een coproductie van Wiener Festwochen en Theater An der Wien. In 2024 maakte ze een recreatie van Canine Jaunâtre 3 voor het Ballet de l'Opéra de Lyon.